MATKA LUKSUSU- HAUTE COUTURE

Haute Couture to wysokie, ekskluzywne krawiectwo, kosztujące krocie a to za sprawą ręcznego wykonania oraz użycia najdroższych i zarazem najlepszych materiałów. Małoopłacalny biznes praktykowany od XVIII wieku aż po dzień dzisiejszy. Kto go zapoczątkował? I jak zmieniał się na przestrzeni lat?

Termin „haute couture” z francuskiego oznacza „wysokie krawiectwo”. To dział mody luksusowej, na którą stać tylko nieliczne osoby tak było na początku, czyli w XVIII wieku, i tak jest po dzień dzisiejszy. Jednak dzisiejsze haute couture różni się nieco od tego pierwotnego. Kreacje są szyte ręcznie w pojedynczych, niepowtarzalnych egzemplarzach. Materiały, z których są wykonane projekty to najdroższe tkaniny, nici, koronki, kamienie sprowadzane z różnorodnych zakątków świata.

Można powiedzieć, że za narodziny haute couture odpowiedzialny jest Charles Fredrick Worth, nazywany do dzisiaj Ojcem haute couture. Chociaż nie był pierwszym i jedynym artystą tworzącym tego rodzaju modę. Worth był angielskim krawcem, który wyemigrował do Paryża. Na początku pracował w domu mody Gagelin i tam szlifował swój warsztat. W 1858 roku otworzył swój własny dom mody przy Rue de la Paix 7. Zyskał bardzo dużą popularność i uznanie w niezywkle krótkim czasie. Prawdopodobnie dzięki niemu dzisiaj możemy oglądać pokazy mody w takiej formie, ponieważ właśnie Charles zamienił manekiny na żywe modelki, a także wprowadził zwyczaj tworzenia kolekcji.

Charles Fredrick Worth

Prekursorką mody haute couture jest także Marie-Jeanne Bertin, znana także jako Rose Bertin. To właśnie ona jest uznawana za pierwszą wielką osobistość tworzącą wysokie krawiectwo. Bertin żyła w XVIII wieku, czyli jakieś 100 lat przed Worthem. Z córki policjanta stała się wielką dyktatorką mody. Początkowo szyła na dworze Ludwika XVI i rewolucjonizowała damską garderobę. W 1770 roku Rose Bertin otworzyła swój dom mody. Z czasem jej ogromny talent dostrzegła Maria Antonina, która wprowadziła ją na swój dwór. Dbała o wizerunek najważniejszych osobistości. Zyskała nawet tytuł Ministra Mody. Dyktowała modę wśród elity.

W 1868 roku powołano Le Chambre Syndicale de la Haute Couture, czyli Paryską Izbę Handlowo-Przemysłową. Od tamtej pory jakość produktów haute couture była i jest stale kontrolowana. Nawet praca projektantów znalazła się pod czujnym okiem Izby. Termin haute couture zaczęto powszechnie używać dopiero od 1908 roku. Natomiast od 1945 roku istnieją specjalne kryteria, które muszą spełniać domy mody, szyjące haute couture. Są to m.in.:

1. Posiadanie atelier w Paryżu
2. Posiadanie przynajmniej 2 warsztaty-pracowanie
3. Zatrudnianie min. 15 pracowników
4. Kreacje muszą być wykonane ręcznie
5. Projektanci mają do zużycia określoną powierzchnię materiału.
6. W ciągu roku dom mody ma przedstawić minimum 2 pokazy różnych od siebie kolekcji
7. Jedna kolekcja ma zawierać 35 sylwetek, przedstawiających stroje dzienne i wieczorowe

Po zakończeniu II wojny światowej liderem wysokiego krawiectwa stał się Christian Dior, który kontynuował sposób pracy Wortha. Stworzył nową sylwetkę „new look”, przywracając kobiecość na ulice Paryża. W latach 60-tych XX wieku haute couture przywitał takich projektantów

jak Yves Saint Laurent, Pierre Cardin, Andre Courreges oraz Emanuel Ungano.

Christian Dior

Yves Sain Laurent

Od lat 40-tych do lat 70-tych XX wieku ilość domów mody, tworzących haute couture drastycznie się zmieniła. W roku 1946 było ich aż 106, jednak 30 lat później ta liczba zmalała do 19. Stało się tak za sprawą wprowadzenia nowej mody ready-to-wear, która dedykowana jest dla mniej zamożnych klientów. To produkcja konfekcyjna, skierowana nie do jednego konkretnego klienta, a do określonej grupy. Zdominowała świat mody, wypierając haute couture, ponieważ jest o wiele tańsza. Biznes luksusowej mody stał się małoopłacalny. Jednak nie znikł totalnie z powierzchni ziemi. Do dzisiaj możemy podziwiać kreacje haute couture na pokazach mody dwa razy do roku, pokazywane przez najbardziej znane domy mody. Można taką kreację zakupić, jednak robią to tylko najbardziej zamożne osoby dlatego, że ich ceny przewyższają czasami wartość samochodu. Większość dzisiejszych projektów haute couture nie nadaje się do codziennego użytku, a większość osoób uważa, że to moda tylko na wybieg. Poza tym suknię haute couture po prostu nie wypada zakładać kilka razy. To raczej kreacja tylko na jeden wieczór.

Dior Haute Couture
spring/summer 2015

Chanel  Haute Couture
spring/summer 2015

Making of the Chanel Haute Couture Fall/Winter 2016/17:

Making of a Dior couture dress:

/M

PS.: Jeśli spodobał Ci się ten wpis i chcesz więcej zapraszam Cię do obserwacji mojego bloga i konta Google+. Będę także wdzięczna za każdą próbę udostępniania tej strony dalej, do szerszej publiczności ;) Więcej tekstów już wkrótce, bądźcie czujni ;) :) xoxo